This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
If you are looking for accuracy and professionalism, you have come to the right place.
Account type
Freelance translator and/or interpreter, Verified site user
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Polish: Gardening. Dahlias Catalogue General field: Other Detailed field: Botany
Source text - English QUARTZ DAHLIA MIXTURE
Delightful Assortment of Summery Colors
NEW! A brand-new introduction from one of the foremost dahlia breeders in Holland. The jaunty blooms in our mixture include cherry-red, lively fuchsia, sunshine-yellow and deep maroon. Gold-brown centers and dark foliage showcases them to perfection. With their diminutive stature, these plants are ideal in the front of a perennial border for dependable summer-and-fall color. Also excellent for growing in pots and patio containers. Very floriferous, blooming for months on end. They are not frost hardy.
Blooms: Early Summer to Frost Height: 25-35 cm Spacing: 15-25 cm
Full Sun/Partial Shade/Good for Cutting
#32569P Quartz Dahlia Mixture
(3 top-size clumps per bag – mixed colors)
Translation - Polish Dalia Kwarcowa (Quartz), Mieszanka
Zachwycająca gama letnich barw.
Nowość! Absolutnie nowa seria dalii pochodząca od czołowych holenderskich hodowców. Kwiaty dostępne w naszej ofercie mix charakteryzują się bogactwem kolorów: wiśniowa czerwień, intensywna fuksja, słonczena żółć i głęboki szkarłat. Ciemne ulistnienie i złoto-brązowawe wnętrza stanowią dopełnienie doskonałości tych kwiatów. Ze względu na nieduże rozmiary rośliny te będą znakomicie prezentowały się na tle rabaty bylinowej, zdobiąc ją swymi kwiatami przez całe lato i jesień. Odmianę tę można również sadzić w kwietnikach oraz skrzynkach na tarasie. Kwitnie bardzo obficie przez kilka miesięcy. Nie jest odporna na mróz.
Pora kwitnienia: od wczesnego lata do pierwszych przymrozków.
Wysokość: od 25 do 35 cm.
Wysadzać w odstępach: 15-25 cm.
Stanowisko: słoneczne/częściowo zacienione.
Nadają się na kwiaty cięte.
#32569P Dalia Kwarcowa (Quartz), Mieszanka
(jedno opakowanie zawiera 3 bulwy, mix kolorów)
English to Polish: English-Polish Translation of a Medical Text (Depression) General field: Medical Detailed field: Psychology
Source text - English D. Depression
Depression is a common problem for persons with HD.
There are two reasons that depression is so common in HD. First, a saddened mood is a natural and understandable emotional response to the diagnosis and symptoms of HD. HD progressively alters an individual’s role in the family, work and social realms. For example, the individual’s role in their family may change from breadwinner and household manager to a dependent person requiring supervision. Secondly, the brain changes that occur in HD can directly alter the neurotransmitters, or the chemicals that regulate moods. Consequently, even persons who are naturally optimistic and happy can experience severe depression secondary to the brain changes in HD.
Definition
Many of the symptoms of HD resemble and may disguise the symptoms of depression. Some of these include memory loss, lack of concentration, apathy, weight loss, and sleep disturbance. It may be difficult to tell whether a person’s symptoms are depression, HD or a combination of both. It is important that the doctor be regularly informed of the symptoms and changes in behaviour. The suicide rate for persons who are symptomatic with HD is seven times the national average. Therefore, do not hesitate to contact your family doctor if the person in your family may be depressed.
Signs of Depression
Seeing two or more of these symptoms almost daily over a two-week period is good reason to contact your family doctor:
• sleeping most of the day or rarely sleeping
• decreased ability to find pleasure or interest in usual activities
• depressed mood most of the day, nearly every day
• significant decrease or increase in appetite or weight
• fatigue or loss of energy nearly every day
• restlessness or slower movements
• feelings of worthlessness
• decreased ability to think, concentrate, or make decisions
• recurrent thoughts of death or committing suicide.
Risk Factors for Suicide
• depressed mood
• increase in life stress or upcoming stressful event
• Withdrawal from activity, desire to be alone.
• talk about “ending it all,” “not dealing with it anymore,” or death
• talk about or active pursuit of a plan
• “putting their life in order” by saying goodbye (although the signs are not usually this obvious).
Suicide Prevention
If you consider your loved one to be at risk:
• Talk about it!
• Ask your primary physician for a referral to a mental health specialist.
• Keep in touch with a doctor to periodically evaluate mood changes.
• Remove all potential weapons from the home, including guns, bullets, rope, and medications.
• Put household cleaners and other solvents in locked cabinets.
• Post emergency phone numbers by the phone.
• Make a “contract” with the person to let you know if he or she begins to feel badly.
• Arrange for supervision.
Many chronically ill patients hide multiple medication bottles “in case I need them” all over the house, apartment or room. An occasional unobtrusive check while the person with HD is bathing or eating may be wise. It is not only suicide that is problematic but a decision such as “I’m not right today—I need to take a few of those pills.”
Translation - Polish D. Depresja
Osobom cierpiącym na chorobę Huntingtona często towarzyszą stany depresyjne.
Istnieją dwa powody dla których, chorzy tak często popadają w depresję. Po pierwsze, obniżony nastrój jest naturalną i zrozumiałą rekacją emocjonalną chorego na zdiagnozowanie choroby oraz na jej objawy. Postępujący charakter choroby ma coraz bardziej negatywny wpływ na życie rodzinne, zawodowe i społeczne pacjenta. Na przykład, osoba, która dotychczas spełniała rolę żywiciela i głowy rodziny, staje się zależna od innych i zaczyna wymagać nadzoru ze strony bliskich. Po drugie, zmiany w mózgu wywołane przez chorobę Huntingtona, mogą w bezpośredni spoób wpływać na pracę neurotransmiterów i substancji chemicznych odpowiedzialnych za regulację nastroju. W wyniku tego, nawet osoby z natury radosne i optymistyczne mogą doświadczyć ciężkiej depresji, będącej efektem pobocznym zmian w mózgu spowodowanych przez chorobę.
Definicja
Wiele objawów choroby Huntingtona przypomina albo maskuje symptomy depresji. Należą do nich utrata pamięci, brak koncentracji, apatia, spadek wagi i zaburzenia snu. Czasami stwierdzenie czy dolegliwości występujące u danego pacjenta są objawami depresji, choroby Huntingtona, czy może obu tych chorób jednocześnie może nastręczać pewne trudności. Ważne jest aby lekarz był regularnie powiadamiany o dolegliwościach i zmianach w zachowaniu chorego. Wskaźnik samobójstw u osób z objawami choroby Huntingtona jest siedmiokrotnie wyższy niż średni współczynnik dla kraju. Dlatego, nie wahaj się skontaktować z lekarzem rodzinnym w przypadku, gdy ktoś w Twojej rodzinie wykazuje objawy depresji.
Objawy Depresji
W przypadku zaobserwowania dwóch lub więcej wymienionych poniżej objawów należy zgłosić się do lekarza rodzinnego:
• nadmierna senność (przesypianie większej części dnia) albo bezsenność
• zmniejszona zdolność do odczuwania przyjemności, zmniejszone zainteresowanie codziennymi czynnościami
• obniżenie nastroju występujące prawie codziennie przez przeważającą część dnia
• zauważalny spadek albo wzrost apetytu lub masy ciała
• poczucie zmęczenia i brak energii do życia odczuwane prawie każdego dnia
• pobudzenie albo spowolnienie ruchowe
• poczucie bezwartościowości
• obniżenie sprawności myślenia, zaburzenia uwagi i koncentracji, niemożność podjęcia decyzji
• powracające mysli o śmierci i samobójstwie
Czynniki Zwiększające Ryzyko Samobójstwa
• obniżenie nastroju, przygnębienie
• wzrost poziomu stresu w życiu albo stresujące wydarzenie, które ma nadejść
• wycofanie się z aktywnego życia, izolowanie się
• werbalne znaki ostrzegawcze „chcę ze sobą skończyć", "już dłużej nie mogę", wzmianki o śmierci
• wzmianki o planie samobójczym
• „porządkowanie życia” poprzez żegnanie się z innymi (znaki te nie zawsze są aż tak oczywiste)
Zapobieganie Samobójstwom
Jeśli uważasz, że bliska Tobie osoba należy do grupy zwiększonego ryzyka:
• Porozmawiaj z nią!
• Poproś lekarza pierwszego kontaktu o wypisanie skierowania do specjalisty zajmującego się zdrowiem psychicznym
• Regularnie konsultuj się z lekarzem w celu oceny zmian nastroju chorego
• Zabierz lub usuń poza zasięg tej osoby środki niezbędne do popełnienia samobójstwa, takie jak pistolet, naboje, sznur, lekarstwa
• Schowaj i zamknij na kluczyk detergenty oraz rozpuszczalniki
• Zawrzyj z tą osobą kontrakt, umowę. Uzyskaj jej obietnicę, że da Ci znać gdy poczuje się źle
• Umieść przy telefonie numery ratunkowe (numery telefonów pod które należy dzwonić w nagłym wypadku)
• Zadbaj o to aby osoba ta nie pozostawała bez dozoru innych.
Wielu chronicznie chorych pacjentów chowa przeróżne buteleczki z lekami po całym domu, mieszkaniu albo pokoju, na wypadek gdyby były im potrzebne. Zaleca się aby od czasu do czasu dyskretnie sprawdzić, czy osoba z chorobą Huntingtona nie ukrywa lekarstw. Najlepiej zrobić to pod nieobecność chorego (np. w trakcie brania kąpieli albo jedzenia posiłku). Nie tylko samobójstwo jest kwestią problematyczną ale decyzja chorego by na przykład zażyć leki: „Źle się dzisiaj czuję – wezmę kilka tabletek”.
English to Polish: Multitasking in Patients with Huntington's Disease General field: Medical Detailed field: Psychology
Source text - English Doing two tasks at once
Many everyday situations involve people doing more than one activity at a time, e.g. answering the children’s questions while cooking or watching the television while doing the ironing. Doing two things at once requires the mental flexibility to switch attention rapidly between tasks – however engrossed in the television programme one may be, it is essential to keep switching attention back to the ironing to avoid burning the clothes. Huntington’s disease can impair rapid switching of attention, making it difficult for the person with HD to carry out two tasks at once effectively. In contrast many people with Huntington’s disease are very good at sustaining attention on a single task, provided they are not distracted. “One thing at a time” is a good general rule. Overloading what the patient can cope with at one time may be one source of patients’ irritability and disruptive behaviour. It is worth remembering that a physical activity such as walking, requires much more conscious attention for the person with Huntington’s disease than for other people. A Huntington’s disease patient may find it difficult to carry on a conversation at the same time as walking and may sometimes be noted to stop walking before answering a question. This is because both activities require conscious attention. To carry out both simultaneously would require rapid switching of attention from one to the other. The Huntington’s disease patient who has difficulty rapidly switching attention is obliged to stop one activity before embarking on the other.
Quality of Performance
It is not uncommon for people with Huntington’s disease to carry out everyday tasks less efficiently than before. For example, in writing a letter, a patient may miss out words; in washing dishes, plates may not be properly cleaned. Indeed, for many sufferers reduced efficiency is the precipitant of medical retirement from work. The poorer quality of performance on tasks may be a source of irritation to patients’ families who may perceive the sufferer as being ‘slapdash’ or ‘not bothered’. It is not the case that the patient is simply not trying. In fact many patients put an enormous amount of effort into their activities. The errors arise as a result of the changes that take place in the brain. Huntington’s disease patients do not forget how to do a task. What becomes impaired is the ability to self-motivate and check the results of one’s own performance. The patient is often not aware of errors that are apparent to others. Encouraging the patient to carry out tasks is a good thing. However, it is worth being aware of – and trying to accommodate – the patient’s possible limitations. In the case of the patient who lacks initiative, it falls on other family members to act as a ‘stimulator to action’. So too, in the case of a patient who carries out tasks inefficiently, ‘checking’ procedures are dependent upon others.
Translation - Polish Wykonywanie dwóch czynności naraz
Wiele codziennych sytuacji wymaga od nas wykonywania więcej niż jednej czynności naraz, na przykład podczas gotowania odpowiadamy na pytania dzieci, lub w trakcie prasowania oglądamy telewizję. Wykonywanie dwóch czynności równocześnie wymaga umysłowej elastyczności by móc prędko przełączać uwagę pomiędzy zadaniami – jakkolwiek ktoś może być pochłonięty programem telewizyjnym, będzie w tym samym czasie przenosił swoją uwagę na prasowanie by nie dopuścić do przypalenia ubrań. Choroba Huntingtona może osłabić szybkie przełączanie uwagi, utrudniając chorej osobie skuteczne wykonywanie dwóch zadań jenocześnie. Przeciwnie, wiele osób z chorobą Huntingtona bardzo dobrze radzi sobie ze skupianiem uwagi na pojedynczym zadaniu, pod warunkiem ze ich uwaga nie jest rozpraszana. „Jedna rzecz na jeden raz”, to dobra, ogólna zasada. Przeciążanie uwagi pacjenta może stać się źródłem jego nerwowości i desktrukcyjnego zachowania. Warto zapamiętać, że fizyczna aktywnośc taka jak chodzenie, wymaga znacznie więcej świadomej uwagi i skupienia od osoby z chorobą Huntingtona niż od innych, zdrowych osób. Pacjent może mieć problemy z prowadzeniem rozmowy podczas chodzenia i może czasem zatrzymywać się aby udzielić odpowiedzi na zadane pytanie. Dzieje się tak, ponieważ obie te czynności wymagają wykorzystania świadomej uwagi. Wykonywanie dwóch czynności naraz wymaga szybkiego, świadomego przenoszeniem uwagi z jednej czynności na drugą. Chory, który ma trudności z szybkim przełączaniem uwagi jest zmuszony do zakończenia jednej czynności przed rozpoczęciem drugiej.
Jakość wykonywanych zadań
Nierzadko osoby z chorobą Huntingtona wykonują codzienne czynności z mniejszą dokładnością niż wcześniej. Na przykład, pisząc list, pacjent może przeoczyć słowa, umywszy naczynia, talerze będą niedomyte. Dla wielu osób cierpiących na HD obniżona wydajność jest czynnikiem przyspieszającym otrzymanie wskazania medycznego o odejściu z pracy. Gorsza jakość wykonywanych prac może stanowić źródło niezadowolenia i poirytowania członków rodziny, którzy mogą postrzegać chorego jako osobę "niedbałą” i „lekceważącą”. Z reguły nie jest tak, że pacjent się nie stara. W rzeczywistości, wielu pacjentów wkłada mnóstwo wysiłku w wykonywane przez siebie czynności. Wszelkie pomyłki powstają na skutek zmian zachodzących w mózgu. Ososby cierpiące na chorobę Huntingtona nie zapominają na czym polega wykonywanie danego zadania. Choroba uszkadza zdolność do mobilizacji i kontrolowania rezultatów wykonywanej przez siebie czynności. Pacjent często nie jest świadomy pomyłek, które są oczywiste dla innych. Zachęcanie pacjenta do podejmowania się rożnych zadań jest dobrym pomysłem. Należy jednak mieć na uwadze ewentualne ograniczenia pacjenta i starać się do nich dopasowywać. W przypadku chorego, który traci inicjatywę, zachęcanie do działania będzie spoczywało na członkach rodziny. Również, w sytuacji gdy pacjent wykonuje zadania niedokładnie, postępowanie mające na celu sprawdzanie go będzie należało do innych osób.
English to Polish: Drive and Initiative General field: Medical Detailed field: Psychology
Source text - English Drive and Initiative
The person with Huntington’s disease may show a loss of drive and initiative. If left to their own devices they may do nothing, stay in bed or spend the day watching television. This behaviour can be highly frustrating for family members, who may perceive the behaviour as “laziness” or the patient as “not pulling his or her weight”. It can be a great source of family conflict when the patient’s partner is under stress from multiple responsibilities – for example, acting as breadwinner, caring for a young family, carrying out domestic chores. It is important to recognize that the patient’s behaviour is not due to laziness. Huntington’s disease affects the part of the brain (the deep part of the brain or subcortex and its connections to the regions at the front of the brain) which are crucial for drive and initiative. These are the parts of the brain that allow us to think ahead, to make plans, to generate the actions appropriate to those plans, and to persevere on tasks until goals are achieved. When those parts of the brain are damaged, the drive or foresight to self-initiate activity is severely compromised, even though the skill to carry out the activity is still retained. The patient may potentially be capable of carrying out a task, yet is unable to generate the motivation or initiative to embark on it. Arguing with the patient will not overcome his or her difficulty. Encouraging joint participation in activities, e.g. helping with the washing up, may be helpful, and is generally more successful than assigning the patient solitary pursuits. This is because the other participants in an activity act as an external stimulator or motivator. The patient does not have to rely on his or her own drive and initiative.
Participation is important. Not only does it help to keep the patient active, it also helps to provide a sense of worth – that the patient is able to make a constructive contribution.
Mental Flexibility
People with Huntington’s disease may sometimes seem rather inflexible and mentally rigid. They may adhere to set behaviour patterns or routines and appear unwilling to adapt to new situations or altered circumstances. They are not being deliberately obstinate. The brain changes that occur in Huntington’s disease can impair the ability to think flexibly and to adapt easily to novel situations. Patients generally feel most comfortable and confident in highly familiar situations, involving a fixed routine. If the patients appear to need routine, then it is worthwhile trying to accommodate this; it does not mean that variety or a stimulating environment is inevitably sacrificed, it is simply that a structure is imposed on the patients’ day so that he or she knows what will happen and when.
Translation - Polish Motywacja i Inicjatywa
Osoba z chorobą Huntingtona może wykazywać brak motywacji oraz inicjatywy. W sytuacji gdy będzie zdana na własne pomysły, wybierze bezczynność, leżenie w łóżku lub oglądanie całym dniem telewizji. Takie zachowanie może być wysoce frustrujące dla członków rodziny, którzy mogą interpretować to jako "lenistwo" i "uchylanie się od swoich obowiązków". Zachowanie takie może stać się źrodłem poważnych konfliktów rodzinnych, szczególnie wtedy gdy partner pacjenta jest obciążony stresem wynikającym z nadmiaru obowiązków – takich jak, pełnienie roli żywiciela rodziny, dbanie o dzieci, wykonywanie wszystkich prac w domu. Bardzo ważne jest by nie postrzegać zachowania chorego w kategorii lenistwa. Choroba Huntingtona atakuje tę część mózgu (głębokie obszary podkorowe i ich połączenia z przednimi obszarami mózgu), która odpowiada za funkcje motywacji i inicjatywy. Są to części mózgu, dzięki którym możliwe jest myślenie perspektywiczne, planowanie, działanie ukierunkowane na realizację planów, wytrwałość w dążeniu do osiągnięcia wyznaczonych celów. Kiedy te części mózgu są uszkodzone, motywacja by wykonać lub zainicjować daną czynność jest upośledzona, pomimo iż sama zdolność do wykonania tej czynności jest zachowana. Innymi słowy, pacjent jest w stanie wykonać daną czynność, ale brakuje mu motywacji i inicjatywy potrzebnej do tego aby się za nią zabrać. Przekonywanie i namawianie pacjenta nie pomoże w usunięciu problemu. Zachęcanie do wspólnego wykonywania zadań, np. wspólnego mycia naczyń, jest o wiele bardziej skuteczne niż wyznaczanie choremu samodzielnych zajęć. Dzieje się tak ponieważ inni uczestnicy czynności oddziałowują na chorego jak zewnętrzny czynnnik stymulujący i motywujący. Pacjent nie musi już polegać na własnej motywacji i inicjatywie. Uczestnictwo w zajęciach jest ważne. Pomaga pacjentowi nie tylko w zachowaniu aktywności, ale również daje poczucie bycia potrzebnym – pacjent ma poczucie, że potrafi konstruktywnie współuczestniczyć w zajęciach.
Mentalna Elastyczność
Osoby z chorobą Huntingtona mogą czasem sprawiać wrażenie ludzi dość nieelastycznych i mentalnie zatwardziałych. Chorzy mogą przyzwyczaić się do pewnych utartych schematów zachowania i reagować niechęcią na wszelkie nowe sytuacje i zmiany okoliczności. Należy pamiętać, że ich upartość nie jest czymś celowym. Zmiany zachodzące w mózgu w chorobie Huntingtona mogą uszkodzić zdolność do łatwego przystosowywania się do nowych sytuacji. Pacjenci z reguły czują się najbardziej komfortowo w dobrze znanych sytuacjach, przebiegających zgodnie z utartym schematem. Jeśli pacjenci sprawiają wrażenie jakby potrzebowali rutyny, warto się do tego przystosować. Nie oznacza to jednak, że należy całkowicie zrezygnować z kontaktów ze zróżnicowanym i stymulującym otoczeniem, oznacza to mniej więcej tyle, że pacjent wymaga aby jego dzień był dobrze zorganizowany i przebiegał zgodnie z ustalonym planem, po to by wiedzieć o jakiej godzinie będzie miała miejsce dana czynność.
English to Polish: Behavioural Problems in Huntington’s Disease General field: Medical Detailed field: Psychology
Source text - English Behavioural Problems in Huntington’s Disease
Behavioural changes are a characteristic feature of Huntington’s disease which, although less obvious to the casual observer than the involuntary movements, represent for many families the most distressing aspect of the condition. Some alterations in the person with Huntington’s disease such as frustration, irritability and loss of confidence may occur to some extent as an understandable reaction to the presence of a disabling illness and to the loss of personal independence that it entails.
However, behavioural changes also occur as an integral part of the disorder arising as a direct result of changes that take place in the brain. Some of these changes arise as a direct result of alterations in the way a person thinks (intellectual changes);
others represent alterations in a person’s mood. Just as the nature and severity of the movement disorder varies from one person with Huntington’s disease to another, so too do behavioural symptoms. In some people alterations in behaviour are mild without major social impact. However, in others they can be profound leading to disruption of family life and breakdown in social relationships, and placing a severe burden on carers.
There are no easy solutions to difficult behaviour – precisely because the behaviour arises as part of the illness and is not under the patient’s control. Nevertheless, understanding the behaviour can help: it can lessen the burden and provide clues to the most appropriate methods of management.
Behaviour and Disease Progression
Certain aspects of behavioural change become more pronounced with disease progression. For example, patients typically show less and less initiative over the course of the disease; they show progressively less concern over their own appearance; they become systematically less aware of the feelings of others. However, there is not an inevitable association between the length of time that the patient has been ill and the severity of behavioural disturbance. Indeed, some behaviours may become more manageable as the disease becomes more advanced: for example, irritability and aggression may gradually give way to apathy and unconcern. Similarly, disinhibited behaviour may be most pronounced early in the disease when the patient is most active, and diminishes and becomes less of a problem later as the patient loses drive and initiative. Mood disturbances such as depression tend to occur sporadically and are unrelated to the duration, severity or progression of the disease.
Understanding Huntington’s Disease
Huntington’s disease is a disabling condition that creates significant difficulties for the patient. Nevertheless, the traditional notion of the ‘mental’ changes associated with Huntington’s disease as ‘global’ are both misleading and inaccurate.
Huntington’s disease damages selective parts of the brain, leading to specific difficulties in thinking, which in turn give rise to specific and predictable changes in behaviour. Some aspects of patients’ mental or ‘intellectual’ functioning remain well preserved even when the condition is advanced: patients can, for example, see and hear, and understand the meaning of what they see and hear. The task for carers and professionals working with Huntington’s disease is both to recognize patients’ abilities so these can be harnessed most effectively, and to understand patients’ limitations, so that these can be compensated for.
Behavioural changes in Huntington’s disease represent the greatest challenge. The profound impact of disordered behaviour on families is at last being recognized by professionals. Researchers into new treatments for Huntington’s disease recognize that improving mobility and reducing involuntary movements are not enough. Treatments must also be directed at improving behavioural aspects of the condition.
Translation - Polish Problemy Behawioralne w Chorobie Huntingtona
Cechą charakterystyczną choroby Huntingtona są zmiany w zachowaniu chorego. Chociaż dla osoby z zewnątrz są one znacznie trudniej dostrzegalne niż ruchy mimowolne, to dla wielu rodzin właśnie te zmiany stanowią najbardziej przykry aspekt choroby. Niektóre zmiany takie jak frustracja, drażliwość, brak wiary w siebie, do pewnego stopnia mogą być zrozumiałą reakcją pacjenta na obecność choroby oraz utratę niezależności powstałej w jej następstwie.
Warto jednak zauważyć, że zmiany behawioralne stanowią również integralną część obrazu choroby i powstają bezpośrednio na skutek zmian zachodzących w mózgu. Niektóre zmiany zachowania następują bezpośrednio w wyniku zmian sposobu myślenia chorego (zmiany intelektualne), inne zaś w wyniku zmian jego nastroju. Istnieje duża różnorodność objawów choroby i nie u wszystkich osób występują one z takim samym natężeniem. U każdego pacjenta obraz oraz stopień nasilenia choroby jest inny, co oznacza, że u różnych pacjentów będą występowały różne objawy behawioralne. U niektórych osób zmiany te są łagodne i nie odciskają aż tak dużego piętna na społecznym funkcjonowaniu pacjenta. Jednakże u innych osób zmiany te mogą być na tyle poważne, że mogą prowadzić do kryzysu życia w rodzinie, wycofania się z kontaktów społecznych, co w konsekwencji stanowi bardzo duże obciążenie dla opiekunów. Nie istnieją proste sposoby radzenia sobie z trudnym zachowaniem - głównie dlatego, że zmiany zachowania są częścią choroby i pacjent nie jest w stanie nad nimi panować. Mimo to, zrozumienie takiego zachowania może okazać się pomocne: może zmniejszyć ciężar zmagań z chorobą i dostarczyć cennych wskazówek dotyczących metod radzenia sobie z nią.
Zachowanie a Postęp Choroby
Niektóre zmiany zachowania mogą uwydatniać się wraz z postępem choroby. Zazwyczaj w miarę rozwoju choroby pacjenci wykazują się coraz słabszą inicjatywą, coraz mniejszą dbałością o wygląd zewnętrzny, ich zdolność współodczuwania ulega stopniowemu stępieniu. Nie należy jednak przypuszczać, że istnieje nieuchronna korelacja pomiędzy czasem trwania choroby a stopniem nasilania się zaburzeń zachowania. Co więcej, wraz z postępem choroby niektóre zachowania mogą charakteryzować się zwiększoną uległością: na przykład, nerwowść oraz agresja mogą sukcesywnie ustępować stanom apatii i zobojętnienia. Podobnie, zachowanie rozhamowane, które może wysuwać się na plan pierwszy we wczesnym stadium choroby kiedy pacjent jest najbardziej aktywny, zanika i przestaje być problemem gdy chory traci motywację oraz inicjatywę. Zaburzenia nastroju takie jak depresja zdarzają się rzadko i nie mają związku z czasem trwania choroby, stopniem jej natężenia oraz zaawansowania.
Rozumienie Choroby
Choroba Huntingtona prowadzi do niepełnosprawności i powoduje u pacjenta szereg bardzo poważnych komplikacji. Warto jednak zauważyć, że tradycyjny pogląd, iż „umysłowe” zmiany utożsamiane z chorobą Huntingtona są czymś "uniwersalnym", jest nie tylko niedokładny ale również mylny.
Choroba Huntingtona uszkadza wybrane części mózgu, prowadząc do określonych trudnośći w myśleniu, które w nastepstwie powodują określone i przewidywalne zmiany w zachowaniu. Niektóre aspekty umysłowego i "intelektualnego" funkcjonowania pacjentów pozostają w niezmienionym stanie i nawet jeśli stopień choroby jest zaawansowany pacjenci przykładowo mogą widzieć, słyszeć i rozumieć to co widzą i słyszą. Zadaniem opiekunów oraz specjalistów zajmujących się chorobą Huntingtona jest dostrzeganie umiejętności pacjentów i sprawianie by były one umiejętnie wykorzystywane. Bardzo ważna jest wyrozumiałość dla ograniczeń pacjenta i umiejętność ich rekompensowania.
Zmiany zachowania stanowią największe wyzwanie w chorobie Huntingtona. Głęboki wpływ zaburzeń zachowania na rodziny został wreszcie dostrzeżony przez specjalistów. Badania nad najnowszymi metodami leczenia choroby Huntingtona wykazują , że usprawnianie mobilności oraz łagodznie ruchów mimowolnych to za mało. Leczenie musi odbywać się również pod kątem behawioralnych aspektów choroby.
Polish to English: Harmonic language General field: Art/Literary Detailed field: Music
Source text - Polish Język harmoniczny
W Symfonii nr 3 wyróżniam dwa sposoby organizacji struktur wysokościowych:
1) układ „homogeniczny” oparty na stałych relacjach interwałowych stanowiących fundament harmoniczny danego odcinka utworu.
2) układ „ewolucyjny” - ciąg struktur, których następstwo jest wynikiem symetrycznie postępującego ruchu chromatycznego lub powolnych glissand w przeciwnych (symetrycznie) kierunkach względem umownego „centrum” (tym centrum może być wysokość dźwiękowa, interwał, bądź akord)
ad 1)
Układem „homogenicznym” nazywam organizację materiału wysokościowego, która na przestrzeni danego odcinka utworu nie ulega modyfikacji innej niż transpozycja całego układu (układ interwałów względem siebie pozostaje stały). W odcinkach utworu, w których stosuję statyczny rodzaj układu organizacji struktur, staram się skupić uwagę słuchacza nie tylko na harmonice utworu, ale na takich walorach brzmienia jak gra przestrzeni fakturalnej, dialog poszczególnych grup instrumentalnych i kolorystyka wynikająca z instrumentacji. Harmonia w takich odcinkach pełni rolę „jednolitego planu strukturalnego”. (por. partytura, Vision I, t. 1-92).
Z uwagi na dążenie do klarowności brzmienia i zgodność z zadanym sobie tematem symetrii, zdecydowałem się na akordykę zbudowaną w oparciu o ograniczoną ilość interwałów. Technikę którą stosuję nazwałem umownie techniką „łańcuchów interwałowych”. Łańcuchy tworzę z ogniw zawierających pary interwałów ułożonych względem siebie w porządku symetrycznym, co ilustruje poniższy przykład:
Ponieważ w ten sposób ułożone interwały rzadko pokrywają się w oktawach, z reguły unikam w orkiestracji wzmocnienia oktawowego. Wyjątek w mojej symfonii stanowią łańcuchy o ogniwach 2+1 i 3+1, które w zasadzie są bardziej dwuinterwałowymi skalami modalnymi (zob. Vision I, t. 1-65, 66-139).
Translation - English Harmonic language
I distinguish two ways of shaping harmony structures in the symphony:
1) homogenous system - based on constant dependencies between intervals constituting a harmonic structure of a given section of the work.
2) evolutionary system - a sequence of structures whose sequence results from a symmetrically progressive chromatic motion or slow glissandos in opposite (symmetrical) directions from the harmonic centre (this centre may be sound pitch, interval or chord).
A homogenous system is my definition of the interval material arrangement, which does not entail any change within a given work section. The organization of the sound pitch in relation to each other remains constant. Using the static type of organization of structures, I try to focus the listener's attention not only on the harmony of the work, but also on such qualities as the play of textural space, dialogue between instrumental groups and the coloration resulting from instrumentation (compare score, Vision I, vol. 1-92).
Due to the desire for clarity of sound and compliance with the subject of symmetry, I decided to create a chords based on a limited number of intervals. I use the technique that I call the "interval chains". I create chains with links containing pairs of intervals placed in a symmetric order in relation to each other, which is illustrated by the following example:
The digit means the size of the interval given in semitones | vertical dashed line marks the symmetry center
Because the intervals arranged like this rarely overlap in octaves, as a rule I avoid the octave doubling in the orchestration. The exception in my symphony are chains with 2+1 and 3+1 links, which are basically modal scales consisting of two kinds of intervals (see Vision I, measures 1-65, 66-139).
More
Less
Translation education
Master's degree - Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz
Experience
Years of experience: 5. Registered at ProZ.com: Jan 2015.
I am an experienced English <> Polish translator, editor and proofreader with solid linguistic competency and an academic background in English language and literature.
I hold MA in English Philology from Kazimierz Wielki University and have had over three years of successful practice in translating and reviewing translations. I provide meticulous rendition of various documents from English into
Polish, Polish into English, as well as engaging and naturally flowing copy on
a range of subjects.
Ever since I can remember, I have been fascinated with words
and languages and the way they shape our perception of reality. As a holder of
a Master's Degree in English Language and Literature, I offer solid linguistic
competency combined with a deep cultural awareness to guarantee a smooth
transmission of your message to the receiver.
I have an impeccable knowledge of grammar, excellent notion
of style and register and always put a maximum effort into retaining the tone
and meaning of the original material. Attentive to detail and reliable, I am a
dedicated professional who knows the ins and outs of the writing craft, so you
can rest assured that your text is handled with the utmost competence and care.
Languages:
English - near-native, over ten years of residence in the United Kingdom,
Polish - native
Areas of expertise:
- English to Polish Translation
- English to Polish Editing and Proofreading
- Trancreaction
- Localization
Professional features:
- Highly developed cultural awareness
- Excellent notion of style and register
- Impeccable grammar
- Attention to detail and consideration for textual integrity
- Ever-present linguistic curiosity and top-level research skills
- Diligence and reliability
- Drive for perfection
Keywords: Polish translator, proofreading, editing, English to Polish, Polish to English, English into Polish, Polish into English, English- Polish, Polish-English, EN-PL. See more.Polish translator, proofreading, editing, English to Polish, Polish to English, English into Polish, Polish into English, English- Polish, Polish-English, EN-PL, PL-EN, freelance translator, freelancer, native Polish, Polish linguist, translation services Poland, reliable Polish translator, experienced Polish translator, professional Polish translator, Polish to English Translation, social science, humanities, art, literature, psychology, history, medicine, psychiatry, medical, healthcare, nutrition, education, psychology, education, social work, social care, child development, zoology, archeology, geography, cosmetics, beauty products.. See less.
Expertise 