I
Space is the soil where writers converge, and seeds of words are sparse, for sprouts of a poem may emerge.
II
Space, uncontained for words to be written and memory spared.
III
A writer fills space with words,
their given meaning challenges the intellect
their catching sense pervades the self.
IV
The muse is a reckless joker the luck to be blamed
for space is filled and erased by a writer with words that elate.
V
If this art entertains the reader, gracious, it is. If this art helps feed my hunger, sate be me.
But,
If this art is never read, someone may find it hidden in the crevices of space, reverberating, splitting, and merging in the dot at the end. | Winning entries could not be determined in this language pair.There were 2 entries submitted in this pair during the submission phase. Not enough entries were submitted for this pair to advance to the finals round, and it was therefore not possible to determine a winner.
Competition in this pair is now closed. |
Ι Ο χώρος είναι το έδαφος όπου οι συγγραφείς συγκλίνουν, και οι σπόροι των λέξεων είναι αραιοί, γιατί μπορεί να αναδυθούν βλαστάρια ενός ποιήματος. ΙΙ Χώρος, ανεξέλεγκτος για να γραφτούν οι λέξεις και να σωθεί η μνήμη. ΙΙΙ Ένας συγγραφέας γεμίζει το χώρο με λέξεις, το δεδομένο νόημά τους προκαλεί τη διάνοια η αίσθηση σύλληψής τους διαποτίζει τον εαυτό. IV Η μούσα είναι ένας απερίσκεπτος γελοίος η τύχη για να κατηγορηθεί γιατί ο χώρος γεμίζει και διαγράφεται από έναν συγγραφέα με λέξεις που χαροποιούν. V Αν αυτή η τέχνη διασκεδάζει τον αναγνώστη, ευγενικό, είναι πράγματι. Αν αυτή η τέχνη με βοηθάει να ταΐσω την πείνα μου, ας είμαι εγώ κορεσμένος. Αλλά, αν αυτή η τέχνη δεν διαβαστεί ποτέ, κάποιος μπορεί να την βρει κρυμμένη στις ρωγμές του χώρου, αντηχώντας, διαχωρίζοντας και στο τέλος συνενώνοντας στην τελεία. | Entry #34393 — Discuss 0 — Variant: Not specifiednone
|
I Ο χώρος είναι ο τόπος όπου συναντιούνται οι συγγραφείς κι εκεί οι σπόροι των λέξεων λιγοστεύουν, καθώς ξεπροβάλλουν τα βλαστάρια ενός ποιήματος. II Ο χώρος, ακόρεστος για λέξεις που πρέπει να γραφτούν και για τη διαφύλαξη της μνήμης. III Ο συγγραφέας γεμίζει το χώρο με λέξεις, το νόημα που τους δίνει προκαλεί τη νόηση η θελκτική τους αίσθηση διαποτίζει τον εαυτό. IV Η μούσα είναι ο απερίσκεπτος παλιάτσος, το εξιλαστήριο θύμα γιατί ο χώρος γεμίζει και αδειάζει από τον συγγραφέα με λέξεις που συνεπαίρνουν. V Αν η τέχνη αυτή ψυχαγωγεί τον αναγνώστη, ας είναι ευλογημένη. Αν η τέχνη αυτή με βοηθά να θρέψω την πείνα μου, έχω χορτάσει. Αλλά, Αν η τέχνη αυτή ποτέ δε διαβαστεί, ίσως κάποιος τη βρει να κρύβεται στις ρωγμές του χώρου, να πάλλεται, να διασπείρεται και να επανενώνεται στην τελική στιγμή. | Entry #34549 — Discuss 0 — Variant: Not specifiednone
|